تاریخچه و معرفی برند گوچی: آموزش خرید مستقیم از سایت Gucci

برند گوچی با افتتاح اولین بوتیک خود در توکیو در سال 1972 و سپس فروشگاهی در هنگ کنگ، به بازارهای شرقی وارد شد. همچنین در نیویورک، یک فروشگاه برای پوشاک و فروشگاهی دیگر برای کفش، چمدان و سایر اکسسوری‌ها اختصاص داده شد. مجموعه عطرهای گوچی نیز در دهه 1970 معرفی شد. این برند در سال 1981 اولین مجموعه لباس‌های آماده خود را رونمایی کرد.

با این حال، داستان برند گوچی همیشه پر از پیشرفت و نوآوری نبوده است و در دهه 1980 میلادی این برند تا آستانه نابودی پیش رفت.

ایجاد بحران در برند گوچی

بزرگ‌ترین بحران گوچی در دهه 1980 میلادی رخ داد، زمانی که نوه‌های خانواده گوچی بر سر مدیریت برند با یکدیگر اختلاف داشتند. پس از مرگ رودولفو در سال 1983، پسرش مائوریتزیو گوچی به عنوان مدیر برند انتخاب شد و مدیریت را بر عهده گرفت.

با آغاز مدیریت مائوریتزیو، او عموی خود آلدو گوچی و سایر عموزاده‌هایش را از برند اخراج کرد. تحت مدیریت مائوریتزیو، برند گوچی نتوانست موفقیت کسب کند و تا مرز ورشکستگی پیش رفت. مائوریتزیو که نشان داده بود مدیری لایق نیست، در سال 1988 مجبور شد نیمی از سهام برند را به شرکت Investcorp بفروشد.

در همین زمان، آلدو گوچی به دلیل فرار مالیاتی دستگیر و چند سالی را در زندان سپری کرد. برند گوچی که دچار بحران جدی شده بود، دان ملو، رئیس وقت برگدورف گودمن، را استخدام کرد. دان ملو به همراه ریچارد لامبرتسون، رئیس بخش اکسسوری برگدورف، به گوچی پیوستند. در سال 1990، تام فورد نیز به عنوان طراح لباس‌های زنانه گوچی استخدام شد. ملو دفتر مدیریتی برند را از میلان به فلورانس بازگرداند و با همکاری تام فورد تعداد محصولات برند را به یک چهارم کاهش دادند تا برند را به سمت لاکچری شدن سوق دهند.

در سال 1993، مائوریتزیو باقی‌مانده 50 درصد سهام خود را به شرکت Investcorp منتقل کرد و به مشارکت خانواده گوچی در این برند پایان داد. مائوریتزیو در سال 1995 در جلوی دفتر خود در میلان به قتل رسید. بعدها همسر سابق او به استخدام یک آدم‌کش برای قتل مائوریتزیو محکوم شد

با وجود اینکه برند گوچی برای خروج از بحران، دان ملو را استخدام کرد، اما تام فورد بود که توانست اعتبار واقعی برند را بازگرداند. دان ملو در سال 1994 گوچی را ترک کرد و پس از او، تام فورد به عنوان مدیر خلاق طراحی منصوب شد. در دوران مدیریت فورد، برند گوچی پیشرفت چشمگیری را تجربه کرد.

در اواسط دهه 90 میلادی، کالکشن‌های فورد با ظاهری شیک، جذاب و مدرن، گوچی را به یک برند کاملاً لوکس و زرق و برق‌دار تبدیل کردند که اولین انتخاب ستاره‌های هالیوود بود.

در اواخر قرن 20، دنیا شاهد یک جنگ تاریخی بین دو غول صنعت مد، گوچی و LVMH بود. در این جنگ، دی سول و فورد متحد شده و در مقابل برنارد آرنولت قرار گرفتند. شرکت LVMH قصد داشت تا سهام گوچی را به تدریج تصاحب کند، اما در نهایت مغلوب شد.

پس از پایان این نبرد و خرید سهام عمده گوچی توسط شرکت Kering (که در آن زمان به نام PPR شناخته می‌شد) و تبدیل شدن گوچی به Gucci Group، تام فورد و دی سول تصمیم گرفتند 2.9 میلیارد دلار از قرارداد PPR را صرف خرید برندهایی همچون ایو سنت لوران (Yves Saint Laurent)، بالنسیاگا (Balenciaga)، بوتگا ونتا (Bottega Veneta)، الکساندر مک کوئین (Alexander McQueen)، استلا مک کارتنی (Stella McCartney)، بوچرون (Boucheron) و بدت (Bedat) کنند.

در سال 2004، تنشی میان مدیریت گوچی با فورد و دی سول ایجاد شد و با اتمام قرارداد آن‌ها، برند را ترک کردند. فورد یک سال بعد برند خود، تام فورد (Tom Ford)، را تأسیس کرد.

در سال 2002، فریدا جیانینی، طراح کیف‌های دستی برند فندی، به بخش اکسسوری‌های گوچی پیوست و به عنوان بخشی از تیم طراحی فورد مشغول به کار شد. پس از خروج فورد در سال 2004، جان ری طراحی لباس‌های مردانه را بر عهده گرفت، الساندرا فاچینتی به عنوان طراح لباس زنانه انتخاب شد و جیانینی مدیر خلاق اکسسوری‌های گوچی شد.