ولادت امام زمان (عج) یکی از مهم‌ترین وقایع تاریخ اسلام است که در ۱۵ شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری (۸۶۹ میلادی) در شهر سامرا، عراق رخ داده است. امام مهدی (عج) دوازدهمین امام شیعیان اثنی‌عشری است که پس از غیبت کبری به عنوان منجی جهان و احیاگر عدالت ظهور خواهد کرد.

پدر ایشان، امام حسن عسکری (ع)، یازدهمین امام شیعیان و مادرشان نرجس خاتون بود. ولادت امام زمان (عج) به دلیل شرایط خاص سیاسی و اجتماعی آن زمان، به صورت مخفیانه انجام شد. عباسیان که از نفوذ و قدرت امامان شیعه واهمه داشتند، به شدت در تلاش بودند تا از تولد ایشان جلوگیری کنند.

پس از تولد، امام زمان (عج) به مدت پنج سال تحت سرپرستی پدر بزرگوارشان قرار داشتند و پس از شهادت امام حسن عسکری (ع)، امامت را بر عهده گرفتند. اما به دلیل شرایط ناپایدار و تهدیدهای موجود، ایشان وارد دوره‌ای از غیبت صغری شدند که در آن از طریق نایبان خاص خود با شیعیان در ارتباط بودند. این دوره تا سال ۳۲۹ هجری قمری ادامه داشت و پس از آن، غیبت کبری آغاز شد که تا زمان ظهور ادامه خواهد داشت.

ظهور امام مهدی (عج) از اعتقادات اساسی شیعیان است که با برپایی حکومت عدل جهانی همراه خواهد بود. ایشان به عنوان منجی بشریت، عدالت و صلح را در سراسر جهان برقرار خواهند کرد و ظلم و ستم را ریشه‌کن خواهند ساخت. در دوران غیبت، شیعیان با انتظار فرج و انجام وظایف دینی و اخلاقی خود، به استقبال ظهور امام مهدی (عج) می‌روند و به این باور هستند که با ظهور ایشان، جهانی نوین و عادلانه شکل خواهد گرفت.